Eindelijke vakantie!

De nachttrein blijft een bijzondere gewaarwording. Dit keer liggen Henk Jan en ik boven in. Om boven in te klimmen is al een expeditie op zich. Als we om 5 uur aankomen in Hanoi staat tot onze grote verrassing Sydney op het perron. Hij had voor ons een rit met open jeep gepland door de ontwakende stad. We hadden verwacht dat de chauffeur van de jeep er zou staan. Wat een geweldige man! Wat waren we blij met zijn komst omdat Vera opnieuw misselijk de trein uit kwam, ondanks de plakkers achter de oren.
Vera wilde graag met Sydney mee op de scooter om in zijn bureau te douchen en te slapen. Henk Jan , Fleur en ik gingen mee de stad in. Wat een ervaring!!! Wat een prachtig volk. Velen staan te oefenen, Tai chien, stretchen, joggen, fietsen of te dansen. Je verzint het niet dat mensen om 5 uur al zo actief zijn. Vanaf een jaar of 18 tot in de 80. Wat een discipline. Sydney merkte later op dat je hier dan ook weinig oudjes achter de rollator ziet.
We zien de meest prachtige taferelen. De chauffeur manoeuvreert ons zeer behendig door alle sportende mensen. We maken een ritje om het grootste meer van Hanoi. Het begint een beetje te regenen. En we zetten koers naar het kantoor, waar een geweldig ontbijt klaar staat voor ons. Sydney had voor Vera een pot Nutella gekocht, de schat! Hij had er 8 km voor moeten rijden. Vera is helaas nog steeds niet goed te pas. Om uiterlijk half 9 moeten we in de taxi stappen.
We proberen nu de reispil voor Vera en gelukkig helpt deze goed. De rit naar Halong Bay is niet zover maar doordat je door allerlei plaatsen komt duurt de reis 4 uur.
Onze boot is prachtig en opnieuw blijkt hoe we geboft hebben met Sydney. We blijken de mooiste kamers te hebben met een groot balkon en ligbedden. Gelukkig knapt Vera op en kan ze mee lunchen. Na de lunch stappen we op een kleinere boot die ons naar een grot brengt. Daarna kunnen we dan eindelijk zwemmen! We meren aan bij het Ti-Top eiland. Ik denk dat er zo’n 15 andere boten hetzelfde programma hadden. Ik heb nog nooit zo’n klein strandje gezien met zoveel mensen erop. Maar de meeste Vietnamezen kunnen denk ik niet goed zwemmen want de meesten blijven stevig met de voetjes op vaste bodem staan. Als je dus een beetje de zee inging had je lekker ruimte voor jezelf. s’Avonds krijgen we weer een heerlijk diner voorgeschoteld, vergezeld van heerlijke wijnen.
Deze nacht slapen we voortreffelijk.