SAPA Donderdag 9 juli & vrijdag 10 juli
Door: Tineke & Fleur
Blijf op de hoogte en volg Tineke
09 Juli 2015 | Vietnam, Lào Cai
Vietnamese stem die ons vast vertelt dat we er bijna zijn en we ons bed uitmoeten. Op het station staat onze gids Chu Mai. We rijden een uur door een prachtig landschap. Opnieuw waren het voor Vera en Fleur geen grappen. Vera was weer misselijk en Fleur had weer enorm veel oorpijn. Bij het Eden hotel werden we allerhartelijkst ontvangen door Chang. We konden boven ontbijten en daarna lekker douchen. Vera ging na de douche even lekker slapen. Terwijl de rest boodschappen ging halen op de markt voor het eten van de lunch. In het dorp zelf werd je achtervolgd door de Black Hmong people, zij wilden armbandjes en andere dingetjes verkopen. Ze vroegen niet direct of je iets zou willen kopen, maar ze achtervolgde je om vrienden met je te worden. Op de markt zelf was het ook heel apart. Er lag een dode hond op de tafel om verkocht te worden als lekkernij. Wij lieten de hond maar even voor wat het was, en gingen door naar de kip. Groente lag op de grond uitgestald. Er was ook een binnenmarkt met kleding en kruiden. De moeder van onze gids Chu Mai verkocht ook spulletjes op de markt. Ik (Fleur) kreeg van haar een ‘’goodluck’’ hangertje. Na de markt (nog steeds werden we achtervolgd door de Black Hmong people) gingen we naar een supermarkt om nog wat eieren voor onderweg te halen. Daarna gingen we terug naar het hotel om Vera op te halen van een middagdutje. Toen kon het wandelavontuur beginnen. Chu Mai bracht ons eerst naar een waterval, wat vooral heel erg toeristisch was. We vreesden allemaal voor een paar seconden dat dit de hele weg zo zou zijn. Maar na een paar minuten lopen van de waterval was er niemand meer te zien behalve de bevolking zelf. De natuur is er ongelooflijk mooi! De rijstvelden lijken net graskussens waar je zo op zou kunnen slapen. De wandeling was al gelijk best wel uitdagend, steile hellingen. Voor Vera was het net even iets te gek. Na een paar pauzes vroeg de gids of het niet beter was dat Vera gewoon verder zou gaan met de motor. Voor Veertje klonk dit als muziek in de oren. Na een uur lang lopen met natte koude handdoeken in onze nek en een prachtige omgeving om ons heen werd Vera dan eindelijk opgehaald. Daarna ging de reis verder. Vera vertelde ons dat de motorrit ook een super leuke ervaring was! Na 3 uur wandelen door het prachtige landschap konden we dan eindelijk genieten van onze lunch die we hadden uitgekozen op de markt. Dit was werkelijk waar, HEERLIJK! Rijst met taugé en kip was het lekkerste wat ik (Fleur) tot nu toe heb gegeten in Vietnam. Onze hongerige magen gevuld vervolgden we de reis. Tegen half 6 kwamen we aan bij de homestay, de verdere reis naar de homestay was ook nog ontzettend leuk! Je liep door de dorpjes heen van de plaatselijke bevolking. Na een lekkere warme douche kregen papa en mama een voetmassage. Vera en ik bedankten voor de eer. Terwijl hun gemasseerd werden zijn Vera en ik gaan spelen met de kindjes uit het huis. Wat een schatjes. Na de massage kregen papa en mama een Vietnamese kookcursus van de mensen uit de homestay. Ze bereidden heerlijke Vietnamese lekkernijen. Vera belde nog even met haar moeder en daarna was het bedtijd.
Vera en ik sliepen nog al dicht bij een open stuk, daardoor leek het ’s nachts alsof we kippen naast ons hadden liggen. Ondanks dat hebben we allemaal wel oké geslapen. Nadat iedereen de kleding aan had, konden we gaan ontbijten. Pannenkoeken met banaan en broodjes. Toen was het weer tijd om de bergschoenen in te stappen om de reis terug naar Sa Pa te vervolgen. We kozen voor de wat makkelijkere wandeling vanwege de hitte en die was moeilijk genoeg.. Heel erg veel stijgen. Toen kwamen we eindelijk bij onze lunch plek. Daar konden we wat drinken, onze tassen laten liggen en onze weg vervolgen naar de familie van Chu Mai omdat ze ons wilde laten zien hoe haar volk leeft. Daarna gingen we weer terug naar de lunchplek. Daar hebben we noodles met kip en groente gegeten. De lunchplek waar wij waren, wat ook een homestay was, lag naast een rivier waar allemaal mensen zwommen. De gastvrouw van de homestay was helemaal enthousiast over Vera en mij. We zijn met ze op de foto geweest, we hebben selfies gemaakt en nog veel meer! Toen we weg wouden gaan, werden Vera en ik aangesproken door een man omdat hij ons zo mooi vond. Hij vroeg of hij met ons op de foto mocht gaan. Dat hebben we natuurlijk even gedaan! Met de gastvrouw heb ik facebook uitgewisseld om alle foto’s en selfies uit te wisselen. Daarna was het weer tijd om te gaan. Na een lange steile weg wandelen waren we dan eindelijk bij de auto. Ik heb een oordopje in 1 oor gedaan om de pijn tegen te gaan en Vera is voorin gaan zitten. De reis verliep zonder enige problemen! Daarna bleven Vera en ik in het hotel, en gingen Tineke en Henk-Jan medicijnen halen voor Vera’s misselijkheid. Nadat iedereen gedoucht had gingen we met de taxi naar de stad waar onze trein om 21.05 weer zal vertrekken naar Hanoi.
Vera en ik sliepen nog al dicht bij een open stuk, daardoor leek het ’s nachts alsof we kippen naast ons hadden liggen. Ondanks dat hebben we allemaal wel oké geslapen. Nadat iedereen de kleding aan had, konden we gaan ontbijten. Pannenkoeken met banaan en broodjes. Toen was het weer tijd om de bergschoenen in te stappen om de reis terug naar Sa Pa te vervolgen. We kozen voor de wat makkelijkere wandeling vanwege de hitte en die was moeilijk genoeg.. Heel erg veel stijgen. Toen kwamen we eindelijk bij onze lunch plek. Daar konden we wat drinken, onze tassen laten liggen en onze weg vervolgen naar de familie van Chu Mai omdat ze ons wilde laten zien hoe haar volk leeft. Daarna gingen we weer terug naar de lunchplek. Daar hebben we noodles met kip en groente gegeten. De lunchplek waar wij waren, wat ook een homestay was, lag naast een rivier waar allemaal mensen zwommen. De gastvrouw van de homestay was helemaal enthousiast over Vera en mij. We zijn met ze op de foto geweest, we hebben selfies gemaakt en nog veel meer! Toen we weg wouden gaan, werden Vera en ik aangesproken door een man omdat hij ons zo mooi vond. Hij vroeg of hij met ons op de foto mocht gaan. Dat hebben we natuurlijk even gedaan! Met de gastvrouw heb ik facebook uitgewisseld om alle foto’s en selfies uit te wisselen. Daarna was het weer tijd om te gaan. Na een lange steile weg wandelen waren we dan eindelijk bij de auto. Ik heb een oordopje in 1 oor gedaan om de pijn tegen te gaan en Vera is voorin gaan zitten. De reis verliep zonder enige problemen! Daarna bleven Vera en ik in het hotel, en gingen Tineke en Henk-Jan medicijnen halen voor Vera’s misselijkheid. Nadat iedereen gedoucht had gingen we met de taxi naar de stad waar onze trein om 21.05 weer zal vertrekken naar Hanoi.
-
11 Juli 2015 - 09:18
MIEKE :
hoop van harte dat "de mooiste meisjes"zich spoedig beter voelen! hartelijke groeten! -
11 Juli 2015 - 09:34
Elsetromop:
Wat een belevenissen!!
En dames wat vervelend dat jullie niet fit zijn...
Maar volgens mij zitten jullie , terwijl ik dit schrijf op een cruise
en kunnen jullie allemaal een beetje op adem komen.
Blijf vooral genieten van deze bijzondere reis en geweldige ervaringen.
Lieve groet van Else ( dikke knuffels van mij en de mannen -
11 Juli 2015 - 20:23
Cisca:
Heerlijk wat 'n reis.....en Vietnamees eten.....zie met spanning de volgende kookclub tegemoet! Liefs Cisca -
11 Juli 2015 - 20:23
Cisca:
Heerlijk wat 'n reis.....en Vietnamees eten.....zie met spanning de volgende kookclub tegemoet! Liefs Cisca -
12 Juli 2015 - 16:18
:
Leuk om te lezen allemaal, inmiddels zitten we in de trein van Washington DC naar New York; eindelijk normale wifi-ontvangst.... -
12 Juli 2015 - 16:18
:
Leuk om te lezen allemaal, inmiddels zitten we in de trein van Washington DC naar New York; eindelijk normale wifi-ontvangst....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
